چشمه ی افسانه ها
می گذرد عمر چون باد صبا ، همسفر
خیز و به صیاد شو همره باد سحر
پا بنه و پاکشان از دره گل کن نشان
در بغل بیدخل ، چشمه ی آب روان
کیکم و افرا و سرو ، ارحبک زاگرسی
شال دم و استپی در دل خاک رسی
از دره گل تا دوبند غرق کما و چویل
غرش سلطان کوه در دل شب همچو سیل
عطر گل میخک و ازمک و قدومه ها
هر طرفی بنگری ، پونه و بابونه ها
میخک صحرایی و کاسنی و عطر سنگ
گله ی بزها و میش ،جمله نمودست منگ
عطر گل آروانه ها همره بو مادران
ریخته تا دور ها جمله کران تا کران
بر دل کوه و کمر نیم نگاهی بکن
جان و دلت تازه از شور پگاهی بکن
مرغ هما پرزنان بر سر جیلان ببین
تا به بنو پرکشان واله و شیدا ببین
چشمه تنگ بنگری،چشمه افسانه هاست
رهزن جان پری ، جان پریخانه هاست
کبک دری بنگر و همهمه ی ساز بین
قصه ی دلدادگی با غم آواز بین
عاشق و مستانه چون زیر غزل می زند
چهچهه و لقلقه تا به قلل می زند
بی خبر از غصه ها می پرد از سنگ ها
قهقهه ها میزند در دل گل رنگ ها
می پرد و می رود جرعه ی در سر کشد
واله و شیدا شود تا به کمر سر کشد
همره عطر نسیم ، قمری طناز نیست
آن که سرک می کشد از بغل خار کیست؟
چک چک دشتیست این در بغل خارها
از سر دل دادگی می زند این جارها
شاپرک است این که بر برگ گل آویخته
عاشق کولی صفت ، شبنم گل ریخته
کوکرک گندمیست این که به گل ناز کرد
با نگه زیر چشم ، مشت خودش باز کرد
پازن سختون دمی جلوه گری کرد و رفت
قمری مستان به قاخ ، آب تنی کردو رفت
باز نفس می زند این دمن و کوهسار
همهمه ی زندگیست د ر بغل سایه سار
از دره ماران گذر تا لب تختی کنیم
در بغل توپ ها آمد و رفتی کنیم
آب روان سر کشیم ، گیوه ی نو ورکشیم
در دل سنگ سفید جام صفا درکشیم
همسفرم ، آتشی از گون آغاز کن
چای ز بابونه نوش ، قول و غزل ساز کن
یاد جوانی کن و یاد ز دلدار دار
ساز دلت کوک کن ، پاس ز بیمار دار
قاصدک آزاد باش ، همسفر باد باش
با همه دلدادگی ، وقت سفر شاد باش
1.صیاد : منظور منطقه ی حفاظت شده ی تنگ صیاد واقع در استان چهار محال و بختیاری که
پارک ملی در قلب آن و شمال روستای دستگرد امامزاده واقع شده است.
2.دره گل : دره ای در پارک ملی که به واسطه ی گل های فراوان در آن به این نام خوانده می شود.
3. دو بند : کوه حایل بین پارک ملی و قسمت های غربی آن.
4. سلطان کوه : بزرگ ترین گربه سان منطقه (پلنگ).
5. جیلان : مرتفع ترین کوه منطقه ی پارک ملی.
6. بید خل : نام چشمه ای که به واسطه ی بید کهن سالی که روی چشمه خم شده است به این نام
خوانده می شود.
7. بنو : چشمه ای با آب گوارا.
8. منگ : گیج.
9. لقلقه : به فتح هر دو لام و کسر قاف دوم، ریتم و صدای یک نواخت.
10. بو مادران : گیاهی با خواص دارویی و بوی تند (پنجه گربه).
11. جرعه ی در : آب گوارا.
12. چشمه ی تنگ : پر آب ترین چشمه ا پارک ملی با آب دهی 15 لیتر در ثانیه.
13. دره ماران : مزرعه ای توریستی در پارک ملی.
.14 تختی : محل اتراق رمه داران در قدیم.
15. توپ ها : دره ای زیبا با سنگ آب ها و آبشارهای فصلی.
16. کمر : وسط کوه.
17. گیوه ی نو ور کشان : کفش محلی و قدیمی به پا کردن.
18. چای بابونه : بابونه ی کویر که به چای عطر مطبوعی می بخشد.
19. پازن : کل ، بز نر کوهی.
20. سختون : منطقه ی صعب العبور کوهستان.
21. قاخ : ذخیره گاه آب در چاله سنگ ها.
22. کیکم : درختچه ای از تیره ی افرا.
23. قدومه : از تیره ی شب بو و دارای خواص دارویی.
24. ازمک : از تیره ی شب بو ها.
25. شال دم : از تیره ی گندمیان.
26. گل آروانه : دارای خواص دارویی از تیره ی نعناع.
27. ارحبک زاگرسی : بادام تلخ و خار آلود.
28. مرغ هما : مرغ سعادت.
شعر : بهرام احمدی